Zuzanna Janin
OPIS
Projekt "Rzeźby domowe" jest kontynuacją projektu trwającego na Facebooku od 2011-2012 roku pt: "Z serii rzeźby domowe", który obok działalności artystycznej, wystawienniczej i aktywistycznej Zuzanny Janin był poetycką rejestracją codzienności, zatrzymaniem obrazu domowego wnętrza wypełnionego chwilami życia, twórczym eksperymentem realizowanym na forum społecznościowym. To projekt łączący nowe media i platformy internetowe - jest wizualnym pamiętnikiem, zapisującym delikatność ulotnych chwil, rejetrowaną w rzeczywistym zapisie kodu platform społecznościowych w internecie.
"Pisane" wizualnymi obrazami samotne życie koncentruje się na dostrzeżeniu codzienności, jaką zwykle uważamy za niewidzialną, pomijaną, nieważną, bagatelizowaną: martwych natur z fragment domowej architektury, mebli, narzędzi i urządzeń domowego użytku, przedmiotów używanych przez domowników, niepotrzebnych opakowań, produktów, ubrań, rzeczy i pościeli, kropli na szybach, pyłków na lustrach, pajęczyn, drobnych cieni i świateł, koloru oświetlenia padającego do wnętrza domu, widocznych krótko, parę lub kilkadziesiąt sekund, momentalnie znikających lub po chwili już zmiennych wraz z mijającymi minutami, godzinami, porami dnia, roku; a także obserwacji niezauważalnych ulotności jak bliki świateł na pościeli czy meblach, układu geometrycznych cieni, ułożenie zaskakujących kompozycji ze znalezionych w domu elementów położonych na szarej podłodze kuchni, łazienki, na krawędzi umywalki. Zobaczenie i podzielenie się wrażliwością na zwykłość, codzienność, otoczenie są poetyckim zapisem współistnienia człowieka, domu, natury.
Układy zderzające formy i kolory, fragmenty fotografii, książek, framug drzwi i okien, kuchennego stołu, gałązek brzozy w trawie, czy wody na brzegu wanny, odbić w szybie okien lub na tafli lustra tworzą współczesne martwe natury skomponowane z cieni, pajęczyn, promieni, faktur ścian i mebli, koloru owoców, zastygłych kropel, uschniętych kwiatów, mieszkających w domu pająków, wpadających leśnych ciem, czy kompozycji z domowych niepotrzebności: opakowań po zużytych lekarstwach, resztek obieranych warzyw, skórek owoców, przezroczystości zgniecionego plastiku, porzuconych gałązek z ogrodu, cieni i refleksów przeszklonych drzwi i skorupek orzechów na blacie. Poetyka i swoista nostalgia tych fotografii miesza się z kompozycyjnymi decyzjami - kontrukcje prostych figur i cieni stają się częściami rzeźbiarskich instalacji. Zastygłe chwile życia w domu, niedopowiedzianej tragedii, utraty rodziny i zawieszonej w powietrzu samotności, nadają temu wizualnemu pamiętnikowi dodatkowych znaczeń. Projekt został rozpoczęty w tęsknoście za utraconym uczuciem, po stracie bliskich i rodziny, jeszcze przed izolacją z powodu pandemii koronowirusa, antycypując doznanie izolacji.
Rozpoczecie izolacji z powodu pandemii i zagrożenia wirusem COVID-19 stało się pretekstem przeniesienia projektu na stronę bloga Zuzanna Janin Z SERII RZEŹBY DOMOWE / FROM THE SERIE DOMESTIC SCULPTURES rzezbydomoweblogspot.com, gdzie każdy zapis wizualnego pamiętnika uzupełniony jest kilkoma liniami fakto-poetyckiego komentarza artystki.
W czasie przymusowej izoalacji od marca 2020 roku, w czasie pandemii coronawirusa COVID-19 - projekt "rzeźby domowe" stał się wieloznacznym poetyckim komentarzem codzienności, dziś współodczuwanej z wieloma osobami.